Het dichtklappen van uw luchtweg kan buiten snurken ook een geremde nachtelijke ademhaling tot en met nachtelijke ademstops (apneu’s of hypopneu’s) geven. Ook slaapstoornissen (inslaap- en doorslaapproblemen) en andere problemen met nachtelijke ademhaling worden opgespoord via een slaaponderzoek, ook wel polysomnografie of PSG genaamd. Een slaaponderzoek is dus cruciaal voor een diagnose te hebben en is steeds de eerste stap in de verdere aanpak van uw probleem. Voor een slaaponderzoek verblijft u één nacht in het ziekenhuis.

Het behandelplan van snurken/slaapapneu is afhankelijk van de ernst van de pathologie. Is er een belangrijke obstructieve nachtelijke ademhaling (ernstig slaapapneu) zal u eerst met een masker (CPAP: continuous positive airway pressure) moeten (proberen) te slapen dat lucht blaast en via een positieve druk uw luchtweg open houdt.

Kan u dit masker niet verdragen of is uw slaapapneu minder ernstig of heeft u enkel last van snurken kan er gekeken worden voor welke lokale behandeltechnieken u in aanmerking komt.

Deze lokale behandeltechnieken voor snurken en OSAS zijn afhankelijk van de plaats waar de bovenste luchtweg dicht klapt tijdens het snurken. De juiste locatie van platvallen van de luchtweg wordt in kaart gebracht door een slaapendoscopie. Vaak is het snurken het gevolg van een combinatie van niveaus die platvallen (bv niveau van huig/gehemelte +/- amandelen +/- tongbasis, enz.). Soms speelt slechte neusdoorgankelijkheid (neusobstructie) ook een rol (bv. bij het niet verdragen van het CPAP-masker) maar deze wordt voorafgaand op de consultatie gecontroleerd.

Meer en praktische informatie over een slaapendoscopie vindt u hier: slaapendoscopie

Er zijn chirurgische en niet chirurgische behandeltechnieken. Voorbeeld van een niet chirurgische behandeling is een soort mondbeugel: een Mandibular Advancement Device (MAD), ook wel mandibulair repositie apparaat (MRA) genoemd. Deze beugel heeft als doel de kaak naar voor te brengen en zo meer ademruimte te creëren door tongbasis en gehemelte naar voren te trekken.

Voorbeeld van een chirurgische behandeltechniek is een UPPP (uvulopalatopharyngoplastie). Dit is een anti-snurkoperatie waarmee de keel ruimer wordt gemaakt door de huig, een deel van het weke gehemelte en de amandelen (als deze er nog zijn) te verwijderen.

Meer en praktische informatie over een uvulopalatopharyngoplastiek (UPPP) vindt u hier: UPPP

Is sommige gevallen (minder effectieve maar ook minder belastende behandeling) kan er voor een radiofrequentie behandeling gekozen worden. Hierbij wordt op verschillende plaatsen (aanprikpunten) onder lokale verdoving (voor gehemelte behandeling) of algemene verdoving (voor tongbasis behandeling) gecontroleerde littekenvorming via radiofrequente energie gemaakt zodat het weefsel stijver wordt en minder kan gaan trillen (minder snurken dus). Indien nodig is ook een combinatie van verschillende behandelopties mogelijk. Het is niet mogelijk noch te bedoeling om alle informatie over dit onderwerp te beslaan. Zo worden ondermeer gewichtsreductie, slaaphygiëne, slaappositietrainers (sleep position trainer SPT bij bv mensen die enkel in ruglig snurken), implantaten (bv neurostimulatoren) als behandelopties hier niet verder besproken.